نقدی به نمایش «بی‌پدر»
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۲۹۰۵
نمایش «بی‌پدر» نوشته محمد مساوات و به کارگردانی پیمان کریمی که در تالار هنر شهرداری اصفهان در حال اجرا است، توانسته با استفاده از المان سازی هوشمندانه و متن قوی نمایشنامه، خطرات تغییرات هویت را در یک خانواده به تماشاکنندگان بازگو کند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، قبل از شروع با ترانه‌ای به شکل آواهای کودکانه بازیگران در حال نقش‌آفرینی هستند، فضایی مه‌آلود که ترانه و زبان بدن بازیگران در آن بیشتر جلب‌توجه می‌کند، قبل از اینکه نمایش شروع شود، تماشاکننده با خود می‌پندارد که نمایش در قالب فضای کودکانه اجرا می‌شود، همه‌چیز تار و مبهم است و در نور کم بازیگران در حال چرخش به نقاط مختلف صحنه هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نمایش شروع می‌شود و همچنان این آوای کودکانه به‌عنوان موسیقی فضای نمایش را در برگرفته و توجه تماشاکننده را به خود جلب کرده است، دکور و فضای سازی نمایش ساده است، چهار مکعب استوانه‌ای به‌عنوان دکور اصلی در نظر گرفته‌شده است، در کنار آن گریم و لباس بازیگران، ساده و بارنگ خنثی است و بیشتر توجه تماشاکننده به حالت چهره‌ها و فرم اجرای بازیگران جلب می‌شود.
تماشاکننده در ده دقیقه اول فکر می‌کند که در حال تماشای نمایش داستان کودکانه «شنگول‌ومنگول و حبه انگور» است، فضا و اجرای نمایش کودکانه است که ناگهان با ورود نقش‌های گرگ و بز مادر همه تصورات تماشاکننده به هم می‌ریزد، همه‌چیز با تاریک شدن صحنه و تغییر آهنگ عوض می‌شود، باورش برای تماشاکننده سخت است دیگر تماشاکننده نمی‌تواند حدس بزند آخر نمایش چگونه به پایان می‌رسد، کل تصورات تماشاکننده به‌واسطه آشنایی با داستان شنگول‌ومنگول و حبه انگور به هم می‌ریزد، سیر داستان، سیری به‌غیراز داستان اصلی است و مهم‌تر از همه در ده دقیقه اول پس از تغییر سیر داستان، برای تماشاکننده قابل‌درک نیست و همچنان پایبند به داستان اصلی شنگول‌ومنگول و حبه انگور است.
در زمان اجرای نمایش، تماشاکننده با انبوهی پرسش و حس کنجکاوی به حال خود رها می‌شود، فضای کودکانه نمایش به ناگاه تبدیل به فضای هراس‌آور و غیرقابل مشاهده برای کودکان تبدیل می‌شود، هرچند هراس‌آور بودن نمایش برای تماشاکننده به‌اندازه‌ای نیست که از خود واکنش نشان دهد، اما استفاده از المان‌ها، دیالوگ‌ها و حتی نوع موسیقی این فضا هراس را برای تماشاکننده ایجاد می‌کند اما نکته‌ای که می‌توان به‌عنوان نقطه‌ضعف نمایش دانست ایجاد هراس و توجه تماشاکننده به‌واسطه جیغ و فریاد برخی از بازیگران است، صدا جیغ برخی بازیگران در حین اجرا به‌اندازه‌ای دل‌خراش است که برخی تماشاکنندگان اقدام به گرفتن گوش خود می‌کند.
فضای داستان بعدازاین تغییر مجدد به حالت سکون برمی‌گردد و تماشاکننده باز به‌راحتی می‌تواند انتهای داستان نمایش را حدس بزند، بازی بازیگران به‌ویژه نقش شنگول، حبه انگور مصنوعی و ماسکه است و تماشاکننده نمی‌تواند با بازی بازیگران ارتباط برقرار کند و اگر المان‌هایی همچون دست خونی برای حبه انگور و یا نقاب برای شنگول در نظر گرفته نمی‌شد، مشاهده اجرای این بازیگران برای تماشاکننده غیرقابل‌باور می‌شد.
برخلاف آن بازیگران نقش گرگک و منگول حرفه‌ای و باورپذیر برای تماشاکننده است این دو بازیگر به‌وسیله مینیک صورت و زبان بدن به‌خوبی در این دو نقش فرورفته و تماشاکننده در طی اجرای نمایش حواسش به اجرای آن‌ها جلب می‌شود، بازیگر نقش منگول به‌خوبی توانسته نقش کودک که تحت تأثیر بزرگان خانواده قرار می‌گیرد را اجرا کند و بازیگر نقش گرگک در طول نمایش توانسته تضاد بین بره بودن و گرگ بودن را ایفا کند درواقع بازیگر نقش گرگک دو شخصیت متضاد بچه بره و بچه گرگ را در نمایش ایفا می‌کند و تماشاکننده آخر نمی‌داند گرگک در اصل خوی گرگ بودن یا بره بودن داشته است.
نقش بز مادر و گرگ در کنار یکدیگر معنا پیدا می‌کند و هر زمان که این دو بازیگر جدا از هم نقش‌آفرینی می‌کند، تأثیرپذیری بودن نقش خود را از دست می‌دهند اما به‌محض اینکه این دو نقش در کنار یکدیگر قرار می‌گیرد به‌ویژه زمان‌هایی که با یکدیگر در حال تقابل هستند، چنان فضایی پرهیجانی برای تماشاکننده ایجاد می‌شود که بیش از گذشته تماشاکننده شیفته ادامه نمایش و پیگیر ادامه نمایش می‌شود.
فضای نمایش، فضای ساده‌ای است اما استفاده از المان‌ها و سنبل‌ها در این نمایش به‌خوبی رعایت شده است، هرکدام از این المان‌ها توانسته پیوستگی لازم رابین فضا، بازیگر و تماشاکننده ایجاد کند و این فضاسازی به‌ظاهر ساده باعث شده تماشاکننده نمایش از حالت سکون خارج‌شده و به کمک نورپردازی فضای هراس‌آور را برای تماشاکننده ایجاد کند.
نمایش هرچند رئال نیست اما پایه و شاکله اصلی آن رئال تشکیل می‌دهد، نمایش از کارکردهای لازم برای بیان و تبیین موضوع برخوردار است، ویژگی نمایش این است که تماشاکننده تا انتهای آن را حدس می‌زند اما ناگهان سیر داستان نمایش به‌گونه‌ای است که تمام تصورات و حدسیات تماشاکننده به‌هم‌ریخته و فضای داستانی دیگر بر نمایش حاکم می‌شود.
یکی دیگر موضوع نمایش است، موضوعی که مبتلابه جامعه است و مختص به زمانی و منطقه جغرافیای خاص نیست، نمایشنامه بی‌پدر یکی از نمایشنامه‌های قوی در حوزه اجتماعی و اندیشه‌ای است که به‌خوبی توانسته با استفاده از زبان هنر و دست‌مایه قرار دادن یک نمایش فولکلور موضوع تغییر هویت و فجایع این تغییر را به‌خوبی با استفاده با زبان هنر به تماشاکننده بیان کند.
به گزارش ایمنا، نمایش «بی‌پدر» نوشته محمد مساوات و به کارگردانی پیمان کریمی در حال اجرا است، محسن احمدی نیک، سید پویا امامی، خاطره حسینی، سارا رفیعی، بهنام شمسایی و سام کوراوند در نمایش بی‌پدر به ایفای نقش پرداخته‌اند. این نمایش از ششم مهرماه آغاز و تا دوم آبان ماه در تالار هنر اصفهان روی صحنه اجرا دارد.
کد خبر 609530منبع: ایمنا
کلیدواژه: نمایش بی پدر محمد مساوات پیمان کریمی تالار هنر شهرداری اصفهان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق حبه انگور المان ها بی پدر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۲۹۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سه قاچاقچی سوخت در ایرانشهر محکوم شدند
منصور انصاری گفت: شعبه اول بدوی و ویژه رسیدگی به قاچاق کالا و ارز تعزیرات حکومتی ایرانشهر به سه پرونده، قاچاق سوخت به میزان ۶۴ هزار لیتر و ارزش ۲ میلیارد و ۶۳۶ میلیون ریال رسیدگی کرد.
وی افزود: این شعبه پرونده خرید و فروش و حمل ۲ هزار و ۴۰۰ هزار لیتر گازوییل به ارزش ۸۹۸ میلیون ریال را بررسی و با توجه به مدارک موجود و نوع کشف سوخت در خودرو، اتهام انتسابی را محرز و علاوه بر ضبط سوخت‌ها متهم را به پرداخت یک میلیارد و ۷۹۷ میلیون جزای نقدی محکوم کرد.
مدیرکل تعزیرات حکومتی سیستان و بلوچستان همچنین پیرامون پرونده قاچاق ۲ هزار و ۳۴۰ لیتر سوخت به ارزش یک میلیارد و ۲۶ میلیون ریال، عنوان کرد: شعبه رسیدگی کننده علاوه‌بر ضبط سوخت کشف شده متهم را به پرداخت ۲ میلیارد ریال جزای نقدی محکوم کرد.
وی خاطرنشان کرد: همچنین شعبه پرونده قاچاق یک هزار و ۶۶۰ لیتر گازوئیل به ارزش ۷۳۸ میلیون ریال را بررسی و با توجه به جاسازی سوخت در ۱۶ گالن و ارائه نکردن مدارک قانونی، اتهام انتسابی را محرز و علاوه بر ضبط گالن‌های حمل سوخت و سوخت، متهم را به پرداخت یک میلیارد و ۴۷۶ میلیون جریمه نقدی محکوم کرد.
باشگاه خبرنگاران جوان سیستان و بلوچستان زاهدان
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد